ความคิดในการพัฒนาระบบการเก็บข้อมูล และการอ่านข้อมูลโดยอัตโนมัตินั้นเริ่มขึ้นในปีคริสตศักราช 1932 โดยกลุ่มนักศึกษาที่นำโดย Wallace Flint จากมหาวิทยาลัย Harvard ได้นำเสนอโครงการที่จะให้ใช้บัตรเจาะรูเป็นตัวกำหนดรหัสสินค้า และให้ลูกค้าซื้อสินค้าจากแคตตาล็อก โดยเมื่อนำบัตรตอกมาใส่ลงเครื่องอ่าน ระบบจะสามารถดึงเอาสินค้าชิ้นนั้นออกมาจากห้องเก็บสินค้า พร้อมทั้งออกบิลและตัดสต๊อกโดยอัตโนมัติ
ต่อมาในปีคริสตศักราช 1948 Bernard Silver ซึ่งขณะนั้นยังเป็นนักศึกษาของสถาบันเทคโนโลยี Drexel ในเมืองฟิลาเดลเฟีย สหรัฐอเมริกา เกิดบังเอิญไปได้ยินเจ้าของร้านค้าสินค้าอุปโภคบริโภครายหนึ่งปรึกษากับคณบดีของสถาบันเกี่ยวกับ การวิจัยในเรื่องของวิธีการจัดเก็บและอ่านข้อมูลของสินค้าโดยอัตโนมัติในขณะชำระเงิน เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับร้านค้า ซึ่ง Bernard ก็ได้นำปัญหานี้มาพิจารณา และเข้าร่วมกับเพื่อนนักศึกษาอย่าง Norman Joseph Woodland ในการที่จะพยายามสร้างระบบเพื่อเป็นคำตอบให้กับปัญหานี้
ไอเดียแรกของ Joseph คือการใช้หมึกที่เรืองแสงเมื่อถูกแสงอัลตราไวโอเลท (UV) มาวางให้เป็น Pattern และสร้างอุปกรณ์เฉพาะที่สามารถอ่าน Pattern นั้นได้ ซึ่งทีมงานก็ได้สร้างต้นแบบขึ้นมา แต่ก็ได้ตัดสินใจว่าระบบนี้ไม่มีความเสถียรมากพอ, หมึกจางหายได้ง่ายเกินไป และยังมีค่าใช้จ่ายที่สูง พวกเขาจึงทำการวิจัยต่อในแนวทางอื่น แรงบันดาลใจต่อมาของพวกเขาเกิดมาจากสัญญาณมอส (Morse Code) ซึ่งเขามาตัดสินใจในภายหลังว่าระบบน่าจะทำงานได้ดีกว่าถ้า Pattern ถูกทำขึ้นเป็นวงกลมแทนที่จะเป็นเส้นตรง ซึ่งจะทำให้สามารถอ่านค่าได้จากทุกทิศทาง จนกระทั่งเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม ปีคริสตศักราช 1949 ทั้งสองก็ได้ลงนามขอจดสิทธิบัตรผลงานภายใต้ชื่อ Classifying Apparatus and Method ซึ่งต้องใช้เวลาถึงเกือบ 3 ปีในขั้นตอนการอนุมัติ

สิทธิบัตรที่เป็นการออกให้กับผลงานสำหรับบาร์โค้ดจริงๆได้ถูกออกให้เป็นครั้งแรกกับผู้ที่ทำการคิดค้นคือ Joseph Woodland และ Bernard Silver เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ปีคริสตศักราช 1952 โดยในขณะนั้นบาร์โค้ดยังไม่ได้มีลักษณะเป็นแท่งเส้นตรงอย่างที่เราเห็นกันในปัจจุบัน หากแต่มีลักษณะเป็นชุดของวงกลมที่ซ้อนกันขึ้นมาหลายๆชั้น คล้ายกับแผ่นปาเป้า ดังเช่นรูปภาพด้านซ้าย
หลังจากนั้น Joseph ก็ได้ย้ายไปทำงานให้กับ IBM และพยายามที่จะโน้มน้าวความสนใจให้ IBM พัฒนาระบบต่อ ซึ่งในท้ายที่สุด IBM ก็ได้ยอมรับว่าไอเดียนี้เป็นไอเดียที่น่าสนใจและมีความเป็นไปได้ แต่ในการประมวลผลของผลลัพธ์นั้นจำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ที่จะอาจจะเกิดขึ้นในอนาคต และ IBM ก็ได้มอบข้อเสนอที่จะขอซื้อสิทธิบัตร แต่ข้อเสนอนั้นก็ไม่มากพอ ทำให้บริษัทอย่าง Philco ได้ซื้อสิทธิบัตรไปแทนในปีคริสตศักราช 1962 และขายต่อให้กับองค์กร RCA ในช่วงเวลาต่อมา
Bernard ถึงแก่กรรมในปีคริสตศักราช 1962 ด้วยอายุเพียง 38 ปี ก่อนที่จะได้เห็นการใช้ระบบบาร์โค้ดในร้านค้าจริง
ร้านค้าปลีกในเครือ Kroger ที่เมืองซินซินนาติ แห่งมลรัฐโอไฮโอ คือร้านค้าแห่งแรกในโลกที่ได้นำเอาระบบแผ่นบาร์โค้ดแบบปาเป้าไปใช้ในปีคริสตศักราช 1967 และต่อมาได้มีการพัฒนาระบบบาร์โค้ดและประดิษฐ์เครื่องสแกนบาร์โค้ดขึ้น และใช้งานเป็นครั้งแรกในโลกที่ Marsh's ซุปเปอร์มาร์เก็ต ในเดือนมิถุนายน ปีคริสตศักราช 1974 และในวันที่ 26 เดือนนั้นเอง หมากฝรั่ง Wringley's Juicy Fruit ก็กลายเป็นสินค้าชิ้นแรกในโลกที่ถูกสแกนด้วยเครื่องอ่านบาร์โค้ด เพราะมันเป็นสินค้าแรกที่ถูกหยิบขึ้นจากรถเข็นของลูกค้าคนแรกของร้านในวันนั้น
ในภายหลัง Joseph นั้นยังได้รับรางวัล National Medal of Technology จากประธานาธิบดี George Bush ในปี 1992 ในฐานะที่เป็นผู้คิดค้นเทคโนโลยีบาร์โค้ดและสร้างคุณประโยชน์เกี่ยวกับรหัส UPC (Universal Product Code) |